Her güzel şeyin bir sonu vardır derler... Ve evet bu harikulade dizinin de sonuna geldik. Bu dizi Bukowski'yi öğretti bana. Kitaplarını okuttu. Bu dizi bana bazen zaten bildiğim şarkıları çok özel anlarda çalarak çok güzel hisler yaşattı, bazen de hiç bilmediğim şarkılar çalarak onları keşfetmemi sağladı. Bu dizinin hayatımda hep özel bir yeri olacağını hissediyorum , sanki Hank de kendimi görüyorum çünkü. Seks hayatından bahsetmiyorum tabi ki :D Hayata bakışı sanki benim bakışıma çok benziyor. Dizilerin de amacı bu sanırsam, insanların kendini bir karaktere benzetip kendini sevdirmek. Ben çok hızlı izledim diziyi ve pişman da değilim açıkçası. Boş zamanlarımda hep benimle oldu bu dizi, 7 yılda çekilen diziyi 1 aya yakın zamanda bitirdim. Adına en çok sevindiğim kişi tabi ki Hank oldu ama Stu'nun teklifinden ne kadar tiksinsem de üzülmedim diyemem adama. Sonuçta adam aşığım diyor onun karşısında öpüşüyorlar, cidden koyar adama be. Çok fazla uzayabilir ama yazmam için daha çok düşünmem lazım ve şu an pek düşünmek istemiyorum, yatağa uzanıp diziyi bitirmenin verdiği boşluğun hazzı ve burukluğuyla uyumak istiyorum. Son olarak 31'ci menajerimi , şmurf'ü , zor ama bir o kadar iyi niyetli Karen'ı, black metalci becca'yı ve daha nice karakteri özleyeceğim. Umarım onları unuttuğumda ya rüyama girerler ya da bir yerlerde karşıma çıkarlar da mutlu olurum. chinaski...

Kadınlar tecavüz fantezisi arzular mı referansını doğru kişiden aldığına emin misin runkle..