Jerry Seinfeld ve üç arkadaşının gündelik hayatı, milyonlarca izleyici için benzersiz bir sitcoma dönüştü. Ana karakterler kadar, yan karakterlerde TV dünyasının milletleri arasına dahil oldu. Dokuz sezon boyunca yayınlanan bölümleriyle televizyon tarihinin en çarpıcı devrimlerinden birini gerçekleştirdi Seinfeld. Yayınlandığı ülkelerde televizyonların en sevilen komedisi olmayı başaran Seinfeld, aynı kentte yaşayan dört arkadaşın günlük hayatından kesitler sunuyor ve son derece pratik fikirlerden ilginç açılımlara uzanıyor. Ana karakter Jerry Seinfeld kadar yan karakterler de göze çarpıyor. Hemen her konuda kararsız biri olan Elaine, bitmeyen kompleksleriyle herkesi bıktıran George Costanza ve garip karizması, parlak fikirleriyle Cosmo Kramer! Kumsalda uyuyor gibi hissedebilmek için, kumla doldurulmuş yatakta uyumak fikri Cosmo Kramer’in dehasına sadece küçük bir örnek.
ilk olarak bu bölümün ''the mouse head''(geyik kafası) olarak çekmeyi ve winona karakterini de hayvan hakları aktivisti rolünde oynatmayı planlamışlar fakat jerry seinfeld ve larry david geyik kafasının amerikan sitcomlarında uzun yıllardır kullanılan bir klişe olduğunu düşünüp yerine böyle bir bölüm çekmişler. ikinci olarak da winona'nın jerry'e verdiği tv rehberini geri istemesi jerry'nin bu davranışı için kullandığı ''indian giver'' sözü amerika'da birine bir hediye verip onu geri isteyen insanlar için kullanılan bir ifade. bunun kökeni çok eskilere dayanıyor.15 yy'da avrupalılar ticaret sebebiyle amerikan yerlileriyle karşılaştıklarında avrupalılar amerikan yerlilerinden aldıkları şeyleri hediye olduğunu düşünürken amerikan yerlileri bunun ise iki eşit şeyin takası olarak görüp bir çeşit ticaret yaptıklarını düşünmüşler. fakat avrupalılardan karşılığında bir şey göremeyince yerliler aşağılandıklarını düşünmüşler.
Kızılderili rezervasyonu ya da kısaca Rezervasyon, Amerika Birleşik Devletleri'nde ABD Kızılderilileri için oluşturulan kısıtlayıcı yasal yerleşim bölgelerine verilen ad.
'İlk yoruma sahip olmak sizin elinizde...' öyle bir şey yazmış ki yorum yaparken kendimi çok önemli bir şey yapıyormuşum gibi hissetim. Bölüm güzeldi ama çocuk mahkemesi olayında koptum
Kramer efsanesin.
Pastayi (yani makarnayi) pasta seklinde ceviren cevirmenimizi burdan sevgi ve saygilarimla istiriyorum :D
Bu bölüm aslında çok önemli bir mesaj veriyor. George, artık başka birisi, kendi olmayan birisi olmayı bırakıyor. Tersini yaptığını söylese de aslında çoğunlukla içinden geleni, kendi olan şeyleri yapıyor. İyi çocuk olmayı bırakıyor. Bu bölümden öğrenilecek çok şey var. Bu arada bu bölümü böyle fark etmemi sağlayan şey No More Mr Nice Guy kitabıdır