Alaylı insanlar sıcak çatışma anında soğukkanlı olması ve cesareti dostlarını korur ve güven verir, alaylı olmayan birileri tarafından bir yerlere getirilen insanlar, cesaretten ve sorumluluk almaktan aciz ise güven vermez. Başarılı ve kaliteli bir bölümdü. "Çaydanlık bakmakla kaynamaz."
Bölümün başlarında baya bir güldüm. Özellikle Speirs sigara verirse dikkat edin sahnesi efsaneydi. :D Bölümün geri kalanı ise baya üzücüydü. Toe'nun bacak kopma sahnesi, Bill'in onu çekerken Buck'un endişeyle hadi gelin artık diye bağırması beni harbi etkiledi. Ardından ikisini yerde yatarken ki gören Buck'ın durumu çok üzücüydü. En iyi arkadaşları öldükten sonraki süreçte Malarkey'in durumu ise yine harbi baya üzdü. Winters'ın dayanamayıp girmeye çalışması, binbaşının izin vermemesi ve bunun üzerine manyak Speirs'i yollaması bölümün en iyi anıydı. Ardından ise psikopat Speirs'in Call of Duty oynar gibi düşmanların arasına dalması ve mücadeleyi kazandırması efsaneydi. :DD Bu Dick nasıl teğmen oldu harbiden anlam veremedim. Sonda ise Speirs'in gelip Lip'i övmesi çok iyiydi. Şu ana kadar ki dizinin en beğendiğim bölümüydü. Bu arada çevirmen neden Winters'ın Captain rütbesini yüzbaşı değilde hayla teğmen diye çeviriyor anlam veremedim. :D
Bölümün ilk yarısı ruhsal olarak işlenmiş olup, ikinci yarısı ise bu travmaların savaş anında ne gibi etkisi olduğu gösterilmiş. Dizinin en etkili ve en akıcı bölümü olduğunu söyleyebilirim. Siperin yanına isabet eden mermi ve sonrası akılda kalıcı bir sahneydi.
Yorumlar
Alaylı insanlar sıcak çatışma anında soğukkanlı olması ve cesareti dostlarını korur ve güven verir, alaylı olmayan birileri tarafından bir yerlere getirilen insanlar, cesaretten ve sorumluluk almaktan aciz ise güven vermez. Başarılı ve kaliteli bir bölümdü. "Çaydanlık bakmakla kaynamaz."
Duygulandırdı bu bölüm
Bölümün ilk yarısı ruhsal olarak işlenmiş olup, ikinci yarısı ise bu travmaların savaş anında ne gibi etkisi olduğu gösterilmiş. Dizinin en etkili ve en akıcı bölümü olduğunu söyleyebilirim. Siperin yanına isabet eden mermi ve sonrası akılda kalıcı bir sahneydi.
En iyi ve duygusal bölüm buydu bence.