Son sahne hüzünlüydü ama olması gerekliydi.Şefin minnettarlık duyup kızdan etkilediği ilk andı çünkü..Ve o kişi Bong-sun değildi..İlk öptüğü,elini tuttuğu,sarıldığı da o değildi..İşte bu sebeple hayalet kız için mi üzücü bu durum yoksa Bong-sun için mi bilemiyorum..Ve bu yüzden aslında Sun-woo'ya oldukça benzeyen Bong-sun için de anlamlı sahneler bekliyorum.Yoksa Shin Soon-ae'nin gölgesinde kalacak karakter..Kalan şu 4 bölümde de artık o ön plana çıkar umarım..

Bong-su ve hikayesi ön plana çıktı ve şefin gerçek Bong-su'dan etkilendiği gösterildi.İlk bölümden beri sevimli bir karakteri olan aşçı çocuk ve hayaletin kardeşinin şefle konuşmaları da iyiydi.

Shin Soon-ae'nin hikayesi ve aktarılışı son sahneye o kadar baskın ve iyiydi ki Bong-sun karakteri figüran gibi kaldı yanında.Hele ki şefle vedalaştığı sahnede,şefin ilk defa adını söylemesi ve sarılmasının ardından Park Bo-young tarafından yansıtılan o şaşkın ve buruk bir tebessüm taşıyan surat ifadesi oldukça içe dokunan cinstendi.Kim Seul-gi'nin karakterin o halini kaldığı yerden devam ettirişi de aynı şekilde..Shin Soon-ae tüm veda sahneleri çok dokunaklıydı ama en dokunaklı olan tabi ki şefle olan konuşmasıydı..Soon-ae bu kadar hayat dolu olup,bu kadar canice öldürüldükten sonra bile herkese Bong-sun'un da dediği gibi umut aşıladı..Başrol çiftin hikayesi güzel olsa da 2.sırada kaldı..Bu arada Lim Ju-hwan Sung-jae karakterini o kadar iyi yansıttı ki hem sinir olup hem de kendini atmadan evvel yaşadığı o şaşkın ve derbeder halleri insanı üzdü.. Not:Diziye bir sürü aktör girip çıktı ama baştan beri en karizmatik olan Seo Joon rolüyle Kwak Si-yang'tı. :) Şimdiye kadar nasıl başrol olarak bir dizide yer almamış şaşırtıcı doğrusu..Park Bo-young'un son dizisindeki aktörle atışma sahnesinde,acaba o dizide o başrol olsaymış nasıl olurmuş diye düşünmedim değil..O diziyi izlemedim o ayrı. :)