Kurgu da olsa anlatılan şeylerin gerçek olaylardan esinlenilmiş olması insanı üzüyor.Birkaç sene evvel,Kore'nin ikiye bölünmesi ile birbirinden ayrılmak zorunda kalmış akrabaların buluşmalarını izlemiştim haberlerde.Parçalanmış ailelerin birleşmelerini,kısacık bir süre için sadece,görmek çok üzücüydü.En son çocukken gördüğü kızını 60lı yaşlarında gören bir anne,yaşlandığı zaman annesini ya da kardeşini gören bir diğer kişi.Bir ömür beklemişler birbirlerini görmek için.Bu tür buluşmalar hem yoğun bir bürokrasi gerektiriyor,hem sık yapılmıyor,hem de sınırlı sayıdaki kişiler görüştürülüyor bildiğim kadarıyla.Bir adım ötedeki yakınını görmek için senelerce beklemek hem de görmeme ihtimalinin çok yüksek olması.Boşuna demiyorlar asıl cehennem insanoğludur birbirlerine.Sınır sahnelerinde ister istemez aklıma bunlar geldi.Bu meseleye çok az değiniliyor yapımlarında ama asıl bunun üzerinden bir şeyler yapmalılar Koreliler.Kanayan yaraları bu çünkü onların..

yani madem bu kadar kolay olacaktı iki ülke arasındaki değişim neydi o kadar tantana :D ayrıca Goo Seung Joon dan ne istediniz hayın senaristler,herkes sığdı şu tabloya zavallıyı sığdıramadınız.

isviçrenin muhteşem manzarası içinde izlemek ayrı güzeldi

Bir ülkenin ikiye ayrılması,orada yaşayan insanların birbirlerinden bu kadar farklı yaşam sürmeleri ve sınırlarında silahla karşı karşıya gelmeleri çok trajik.Her ne kadar bizim için Kuzey Kore'de olan şeyler,Güney Koreli kadın gibi tuhaf gelse de oradakiler için olağan şeyler aslında.Çocukluktan itibaren böyle yetiştiriliyorlar.Kuzey Koreli bir kızın röportajındaki halini ve tepkisini görünce daha net anlıyor insan bunu.Dünyadan yalıtılmış haldeler... Geleyim diziye,hikayenin devamlılığı açısından kadının kuzeye geçmesi gerekse de çekilen sahneler ile oldukça beceriksiz gösterilmiş Kuzey Koreli askerler.Çin'deki kişiye ulaşılamayacak yer için Kuzey Kore imasında bulunulurken,esas kızın elini kolunu sallaya sallaya oraya geçmesi saçma olmuş doğrusu.Yine de çitin üstündeki kadına seslenmeleri komikti askerlerin. :) Not:10 sene askerlik mi olurmuş?!?

Göl sahnesi ve yüzbaşının ailesinin evinde olan sahneler çok güzeldi bu bölüm.Köprüdeki intiharını fotoğraf çekme bahanesi ile engelleyenin de yüzbaşı olduğunu hatırlayacak mı bakalım Se-ri?

Güzel bir bölümdü.Tam her şey düzene giriyor,kalan bölümlerde ne anlatılacak acaba diye düşünürken daha durun bakalım dendi son sahnelerle.Güney Koreli birinin gözünden Kuzey Kore'yi gördük,şimdi de tam tersini izleyelim bakalım. :) Se-ri askerlere verdiği sözleri tutacak mı diye bekliyorum şimdi.Bölüm sonu sahnesini de(bölümün kendisi kadar merak ediyorum doğrusu,epey yaratıcı sahneler çekiliyor diziler için)ayrıca sevdim.Konuk oyuncu olarak Kim Soo-Hyun'u,çok başka bir rolde izlemek güzeldi.:D Kuzey Kore'nin güneyde unuttuğu çatlak casus.:D

Seung-jun'un ölümü bir burukluk olarak kalacak. Yaşanılan o kadar zorluk ve çekilen onca cefadan sonra bir araya gelmeseydiler üzülürdüm açıkçası.

Son sahnelerde Kuzey Kore halkının yaşam tarzları bize göre bir hayli sıra dışıydı.